Stille Week (6) | De kracht van zijn lijden

Zaterdag 11 april          Johannes 19:31-20:1

Ze wikkelden Jezus’ lichaam met de balsem in linnen (vs. 40)

Onze Heer is als overwinnaar het graf ingegaan. Daarom wordt Hij als een rijke begraven.
Een vooraanstaand man, Jozef uit Arimatea, gaat naar de stadhouder zelf om het lichaam van Jezus te vragen. Hij heeft een mengsel  van mirre en aloë bij zich, wel 100 litra, 32 kilogram. En Hij legt Jezus in zijn eigen nieuwe graf.
Ook de vrouwen hebben aandachtig gekeken hoe Jezus gekruisigd was, en ook zij willen Hem  zo snel mogelijk na de sabbat  in zijn graf verder zalven.
Wat een liefde.
En toch , met al hun echte liefde, waren ze alleen maar bezig met Jezus’ dood. Niet met zijn wederopstanding die Jezus toch duidelijk had aangekondigd. Ze hadden het gehoord, maar niet echt gehoord.
Waarom hadden ze het niet gehoord? Omdat ze zo ontzettend verdrietig waren dat Jezus zo had moeten lijden, en sterven.
Zou er na zo’n lijden ooit sprake kunnen zijn van weer opstaan?
Nou, niet zozeer ná zijn lijden, maar dóór zijn lijden wel…
Als Jezus straks opstaat, blijft Hij spreken over zijn lijden. Hij vraagt alle aandacht voor de kracht van zijn lijden. Hij legt uit  dat Hij al dat lijden moest ondergaan, om daardoor zijn glorie binnen te gaan. Hij legt dat uit aan de hand van het hele Oude Testament (Lucas 24:25-27).
Hij legt het uit, en  deelt het mee. Hij deelt dat  ook met ons.

Gij hebt voldaan op Golgota, dit geeft ons kracht ten leven.

 

Deze meditatie is geschreven door Jouk Kruidhof en is onderdeel van een reeks meditaties in de Stille Week